De reductie die met de PAS kan worden bereikt, is marginaal: nog geen 5%.

De kritische depositie (de hoeveelheid stikstof die de natuur maximaal kan verdragen) wordt in de Peel dan nog steeds ver overschreden (meer dan 2 x). Daarom:

Het legaliseren van toenames die zonder de vereiste vergunning zijn gerealiseerd, zoals men met de PAS van plan is, is o.i. niet toegestaan.

In de berekeningen die aan de PAS ten grondslag liggen, wordt de aanname gedaan dat de veestapel zich niet verder regionaal zal concentreren.
De PAS voorkomt echter niet dat tegelijk met de toepassing van de emissie-arme stalsystemen veel meer dieren gehouden kunnen worden. Indien dat gebeurt, zal de toch al zeer geringe voorspelde reductie niet eens worden gehaald. Daarom:

Het instellen van een regionaal stand-still in het aantal dieren is een vereiste!

Het vergunningvrij verklaren van depositie-toenames onder een bepaalde drempel, zoals met de PAS wordt voorgesteld, is uit den boze.
Bij bedrijven op grote afstand van N2000-gebieden is weliswaar de directe depositie daarop gering, maar kan de emissie fors toenemen. Cumulatief dragen deze emissies bij aan de achtergronddepositie. Daarom:

Salderen op emissie is noodzakelijk.

De in de PAS voorgestelde ‘herstelstrategieën’ bieden onvoldoende soelaas. Ook indien de in de PAS voorspelde depositie-reductie gehaald wordt, zal met regelmaat beheer nodig blijven om de overmaat aan stikstof af te voeren. Nu al is het gebied vaak te nat om dat beheer te kunnen uitvoeren. Bij een stabielere waterstand -die dringend noodzakelijk is- zal dat beheer in de Peel te veel schade aanrichten.
De met de PAS haalbare depositie-reductie is veel te gering. Extra reductie is noodzakelijk. Daarom: de veestapel dient te worden verminderd.