We volgden de ontwikkeling van de Programmatische Aanpak Stikstof (PAS) en stuurden meerdere keren onze reacties naar Kamer- en statenleden.

Het belangrijkste daarbij:

• Met de PAS wordt in 2030 landelijk minder dan 10 % reductie van emissie voorspeld. Daarvan wordt 56% aan ‘ontwikkelingsruimte’ (= groeimogelijkheden voor veehouderijen) uitgegeven. Er blijft dus minder dan 5% reductie over.
• Uitbreidingen/nieuwvestigingen van veehouderijen die gedaan zijn zonder Nb-wetvergunning wil men legaliseren t/m 31-3-2010.
• Wanneer de stikstofdepositie van een bedrijf op een Natura2000-gebied onder een bepaalde drempelwaarde blijft, is er geen vergunning nodig. Daarmee kan echter de emissie fors toenemen, wat een bijdrage levert aan de totale depositie, die al veel te hoog is.
• Men suggereert dat ‘herstelstrategieën’ (extra beheer en verbetering hydrologie) alles op zullen lossen, maar daarbij wordt genegeerd dat extra beheer tot schade aan de natuur zal leiden, of zelfs niet eens mogelijk zal zijn als de Peel natter wordt.
• Het benaderen, laat staan het bereiken van de kritische depositie (de depositie die de natuur kan verdragen zonder soortenverlies) wordt op deze manier onmogelijk. In 2030 bedraagt de depositie in de Peel nog zo’n drie keer de kritische depositie. Ons inziens is deze PAS daarom in strijd met de Europese Habitatrichtlijn.
• Een groot manco is dat de PAS er simpelweg van uit gaat dat alle emissie-arme technieken voor 100% zullen werken en dat het aantal dieren in de Peelregio niet verder zal toenemen. Dat is echter allerminst verzekerd. De kans is daarom groot dat de toch al zeer magere reductie die met de PAS wordt voorspeld niet eens wordt behaald!